Το Φρούριο της Κομοτηνής (Βυζαντινό Τείχος Κομοτηνής)

Το Φρούριο της Κομοτηνής, γνωστό και ως το Βυζαντινό Τείχος Κομοτηνής είναι μια οχύρωση η οποία ανεγέρθηκε την πρωτοβυζαντινή περίοδο (τον 4ο αιώνα μ.κ.χ.) από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α' (379-395 μ.κ.χ.).

Το φρούριο είχε στρατηγική θέση, γιατί βρισκόταν επί της αρχαίας Εγνατίας οδού και έλεγχε το πέρασμα από την οροσειρά της Ροδόπης προς το Θρακικό πέλαγος. Το φρούριο ήταν τετράπλευρο με τέσσερις εισόδους, 16 πύργους και είχε τείχος ύψους 9,6 μέτρων. Μέσα βρισκόταν οχυρωμένη η Βυζαντινή πόλη Κουμουτζηνά.

Σήμερα ερείπια της οχύρωσης βρίσκονται στο κέντρο της Κομοτηνής και μέσα στα ερείπια σήμερα βρίσκεται ο μητροπολιτικός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο οποίος χρονολογείται από το 1800. Στις αρχές του 20ου αιώνα μέσα στα τείχη ζούσε η Εβραϊκή κοινότητα της Κομοτηνής και η συνοικία ονομαζόταν Εβραγιά. Μέσα στα τείχη βρισκόταν και η συναγωγή των Εβραίων αλλά μετά την εξόντωση της Εβραϊκής κοινότητας από τους Γερμανούς και Βούλγαρους κατακτητές η συναγωγή ερειπώθηκε και το 1994 κατεδαφίστηκε. Για την συντήρηση και αποκατάσταση του έργου στερέωσης και διαμόρφωσης του βυζαντινού τείχους του, το φρούριο έχει ενταχτεί στο επιχειρησιακό πρόγραμμα Μακεδονίας - Θράκης 2007-2013.